Pencerenin Işığı Şiiri - Adige Batur

Gölgeler bir tutam kuş
Savurur heykelleri
İnce bir gül makâmı
Nazenin mi nazenin
Evhamlı hallerini saçıyor kuytulara
İnceden bir ağ gibi
Kalbinin mâhurluğu

Ve kutupta terk eden
Cesaretle tanışır
Koynunda saklı durur güvercin gerdanlığı
Uzak iklimlerde gün geceyle buluşur
Viran bağdan seyreder gölgeler temâşayı
Gümüş tepsilerde sunulur bağlılıklar
Bir halka geçer önce boynundan
Usul usul
Sonra parmaklarında
Metalin aydınlığı

Sürmenin siyahında gizlenen ak umutlar
Gözyaşıyla buluşup
Aşikâr olduğunda
Serpmeli bir ebru yayılır yanaklara
Ve sonra bir güvercin
Kafeslerde çırpınır.

Sırtını döner gurur
Dosta kapanır kapı
Kırık gül saksıları
Mutfaktaki dalgınlık
Uykuya küskün gece
Buğulu çeşm-i siyah
Terk edilen son durak
Pencerenin ışığı

Pencerenin ışığı
Perdeye durduğunda
Asarmış aynalara yıllanmış sırlarını
Ve bir yıldız kayarmış
Zühre’nin avucundan.