Pencerene Bakarken Şiiri - Emel Guven

Vakit yıllardan önce;
Bilmediklerindeyim.
Baktığın sokaklarda hiç görmediğin oldum ilk,
Parketmiş otomobiller arkasında, giz çocukluğum.
Senden tek kıpırtıya hasret, pusuda beklemekken hayalini;
Başını yasladığın adı farklı silüetlerle avunmaktı mutluluk.
Başka gölgelerle tokuşturduğun kadehlerde
Kafayı bulan iki büklüm bir ben!
Gözbebekleri büyüdükçe büyüyen.
Pencerenden sızan ışığın her sönüşünde;
Yol alıyorum ninnilerime, derin bir oh çekercesine.
Şükür diyorum birbiri ardı şükür...
Bu geceki kadın farklıydı yine,bir öncekinden.