yoktur ölümün yüzü, ses gibi şeffaf
vakti gelen görür, kalkar perdesi
dil susar, kulak duymaz
ayak kaçmaz son veda hali...
az evvel dökülen kelimeler ağlar
kalem yere düşer, kağıt diz üstünde kalır
pencerenden sevgiler girer
yalnızlık gülümser, aşk iç çeker
acı dudağın kıyısından süzülür...
yaşarken yaptıkların kirpiklerine asılır
sevinçlerin çiçek, acıların diken olur
için kor olur...
ne olduğunu bilmezsin!
yüzün yarısı aydınlık, yarısı karanlık
elinin biri var biri yok
ayağını biri kesilmiş, biri tamam
kulağından pislik akıyor...
neler duydun bir hatırlasan!
nefes dolarken hücrelerine,
yaşadığın ve yaşattığındır hesabı tutulan
soru sual burda değil, ikinci doğum her zaman
sen kaptırmışsan eğlence içine
bir gün ölümle uyandırırlar...
geç kalma
aynanı şimdi gör...son veda her an kapını çalar!
05/05/2006/13:02
İlknur KöknarKayıt Tarihi : 9.9.2006 01:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)