pencerende yağmur,
sen yoksun..
ben varım,
penceren var,
yağmur var.
biz yoklamada tam tekmil,
sen yoksun..
bir kompozisyonun,
üç ayrı parçasıyız.
penceren, yağmur ve ben.
yağmur,
silüetini çiziyor
pencerene,
ben bakıyorum..
sen yoksun..
bu derin uçurumun karşısından
el eden sen misin?
gitme demiştim,
git-me!
şimdi yağmur sonrası,
toprak kokulu hüznündeyim.
gitme demiştim.
el etme artık bana.
sana bitme demiştim..
İstanbul, 2006
Aslı ÖzeroğluKayıt Tarihi : 30.3.2007 13:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)