Penceremiz Aralık Şiiri - Dengir Enes Re ...

Pencereden akar ışık
Ve soğurur düşüncelerimi
Soğuk derelerden ve akarsulardan.
Halimizi gören yokken
Artık her şeyin tadı soğuk
Ve hülya denebilecek kadar uzak

Yokuşların aralandığı yerler
Nefes almak icin değil
Seni görmek için;
Seni düşünmek için sadece bir şans
Ve içten bırakılmayacak bir ihtimal.
Kan aksa da yüreklerden
Belki sevgiye çıkar bir yüksek sesin

Nerden bilebiliriz yaşananları
Yaşayanları bilmezken daha
Gitmiş oluruz dünyadan.
Herkes yok olacakken
Adı kalanlar sınırın veyahut toprağın öte tarafında bir yarin nazlı adı
Uçurumlardan ve denizlerden yansıyan
Sadece bir ışık hülyası

Soğuk girse penceremden den
Ürperirim adınla
Uzaklarda da olsan
Yürürüm aya kadar sadece adımla
Mecnun olmuşuz bu dünyada
Yarin ismini koymuş yüreklere
Giderim artık çok uzaklara.
Bir ben bilirim yar seni
Bir de bu karanlık deryalar
Belki bir de kar tanesinin soğuk yalnızlığı

Aksa gitse adım bu dünyadan
Sensin sadece kalan
Belki bir zindandan
Belki sıcak bir yuvadan
İki parça haklı topraktan
Belki dört parça yaradan
İsmim dilinde
Bir de sıcak duanın tam yüreğinde

Bu bir veda mektubu olsun desem
Hayallerin yanardı yanında
Belki avucunun tam ortasında
Belki aklında
Belki de gözlerinin karasında
Ufak biraz yalanla biraz sevdanın tam hayatında

Şimdi kefenim olmuş bu küçük odam
Belki de zindanım
Bana sadece bir pencere lazım
O da ya senin adın
Ya da beni ben yapan hayatın

Daha vakit varken
Çıkalım bir dağ başına
Pencereden bakarmışçasına göğe
Biraz havasından biraz suyundan
Az ötedeki dünyadan
Bulutların yukarısından
Yalnızlık türküleri çekelim
Nasip olmasın
Kollarımıza dolasan bir zinciri
Adı sevda olsa
Hiç bozulmasa…