Penceremin Önünden Geçerken Zaman

Bir Mikrokozmos zamanında
Renksiz bir günün akşamında
Kayıp hayallerimi bulmaya çalıştığım bir andı..

Penceremin önünden geçerken zaman
Hiç davet etmediğim
Ama uzun yıllardır beklediğim
Bir ziyaretçi kapımı çaldı..

Kapının önünde tırpanıyla duran zebani
Korkunç silüetiyle içeri süzüldü hiç yüzüme bakmadan..

Kanlı gözlerini gözlerime diktiğinde
Tarifsiz bir korku sardı bedenimi..

Kirli tırnakları etimi bir matkap gibi delerken
Son soluğumda gizlenmiş günahlarımı gördüm..

Bıçak yüzü gibi soğuk nefesi
Aldı götürdü ruhumu karanlıklara..

O ateşten merdivenden çıkarken
Son kez dönüp baktığımda
Kalbimi söküyordu göğsümden

Penceremin önünden geçerken zaman..

(İstanbul, Ataşehir, 23:35
21 Şubat 2011)