Penceremin kenarında otururken
Görebildiğim kadardan ibaret artık dünyam
Umuda hasret dolu hayallerle
Ve hayallere vuslata bilmem kaç kala
Cılız bir ses dökülür dilimden
Gül daha güzel parlar mı güneşin ışığında
Ve yapraklarını açarken bir bir semaya
Dua olur mu bu tükenmiş hayata
Pencerimin kenarından ufka bakıyorum
Ve bekledigim umuda el uzatıyorum...
Kayıt Tarihi : 6.11.2024 12:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!