Penceremden Gördüklerim Şiiri - Çiğdem B ...

Zaman herşey gibi yıpratmış gördüklerimi;
Çınarın dalları dayanamamış; kırılmış,
Yorgun düşmüş yılların yükünü taşımaktan.
Havuzun gözyaşları gibi dökülmüş mavi taşları.
İlgilenen yok, herkes kendi derdinde...
Gidenler öyle çok ki izler bırakarak geride.
Daha dün gibi çınaraltı çay sohbetleri.
Havuzun sularında kaldı çocuk sevinçlerimiz,
Salıncak kavgalarımız, yollarda koşuşturmalarımız.
Dedem sanki birazdan çıkıp gelecek camiden,
Ahmet dede düğmeye basacak,
Ve biz yine camiden sesleneceğiz köye...
Gece olunca babaannem masallar anlatacak.
Bayram olunca toplayıp arkadaşları,
Dolaşacağız tüm köy halkını...
Kapasam gözlerimi, dualar etsem
Zaman döner mi geriye? Gidenler gelir mi?
Olacak iş değil biliyorum ama
Nasıl özlüyor, nasıl istiyorum bir bilseniz...
Pencerede yudumlarken çayımı;
Zamanlar mekanlar ötesindeyim.
Havanın soğukluğuna inat, sımsıcak sarıyor anılar.
Sanki daha dün kaçmışız evden
Ev halkı bizi arıyor, seslerini duyuyoruz.
Saklandığımız yerde öylece sessiziz.
Havanın karanlığı çökünce üstümüze
Ağır basıyor gecenin korkusu eve dönüyoruz.
Dedemin verdiği ceza bitmemiş sanki,
Gelip bizi azarlayacak şimdi...
Dönüş zamanı gelince;
Yine mazeretler bulacak biraz daha kalsınlar diye.
Babaannem 'bırak' diyecek;
'İşi var herkezin, tek sen değilsin yine gelirler.'
Dedem gideli yıllar oldu,
Babaannem sanki gelip de bulamaz diye,
Ayrılmıyor yıllarını paylaştığı evinden.
Artık hiçbirşey anı değil...
Sessiz kaldı sesimizle çınlattığımız heryer.
Pencerede yudumlarken çayımı,
Bembeyaz bir müjde gibi yağıyor kar.
Dışarının soğuğuna inat sımsıcak anılarla içim...
Birazdan toprak gözden kaybolacak,
Bembeyaz bir örtü saracak her yanı,
Lekesiz tertemiz bir sayfa gibi...

12/01/2006