Penceremden Bakarken Şiiri - Hikmet Küçük

Cam buğulu, soğuk ve hissiz,
Sokak, yoksan ne kadar da sessiz.

Saatlerdir neredesin, kayıpsın,
Seni bekleyen gözler ne yapsın?

İşte yaklaştın, gölgen ince bir sır,
Seyredilmeye değer, bin asır.

Sokak doldu geçiyorken sen,
Ve hayran hayran bakmaktayım ben.

Manzarayı bir an donduruversem,
Ve başucuma, konduruversem.

Keskin nazarından elmas damlar,
Sakın bakma, eriyiverir camlar.

Sadece ayaklarının ve kalbimin sesi,
Yarılacak birazdan göğüs kafesi.

Cam, pervaz, ben ve perde,
Donup kaldık, küçücük yerde.

Halimiz bilmem ki, neyi andırır,
Bir rüyadayız ki, kim uyandırır.