Penceremden Bakarken
Bugünlerde her köşe başında beni buluyorum.
Önce küçük bir kız çocuğu annesinin eteğinden korkuyla tutup, yeşil bir arabanın içindeki tahta kutuya bakıyor; herkes ağlıyor. Neden? Giden kim? Gelecek var mı? Bilmiyor. Dualar duyuyor ve ölülerin ruhuna El-Fatiha! Un ile yapılmış bir şey yiyorlar. Neden ki? Ev neden kalabalık? Küçücük gözleriyle etrafa bilmezlikler saçıyor.
Başka bir köşede o küçük kız acı içinde ağlıyor, ağlatılıyor. Nedenini kimse bilmiyor, kimseye bir şey anlatamıyor. Çünkü kendi de anlamıyor...
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Büyük beğeni ile okuduğum duygu yüklü, çok anlamlı, mana ve içerik bakımından mükemmel bir çalışma. Yüreğinize sağlık; 10 puan, saygı ve sevgi selamlarımla...
Hüzünlü bir hikaye.Anlatım çok güzel keşke içinde o boşluk olmasaymış hikayenin.
Saygılar
yıllar öncesine gittim bir anda bir kız ağlıyordu ordada minicik ellerinde o kocaman elin oldugunu bilmeden büyüdü o kızda ve hala ararım o sımsıçak eli
buruktu gözlerim bugulandı saygılarımla kutluyorum
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta