Penceremdeki Peri Şiiri - Sinan Oğuzhan

PENCEREMDEKİ PERİ

Bir akşamüstü gelmiştin gizlice,
Her şeyle istemeden vedalaşıp,
Sırtımı tüm dünyaya dönmüştüm,
Şeytanıma kayıtsız razı olmuştum.

İnanamamıştım, bir peri penceremde,
“ Gel! “ diyordu hükümran sesin “ Gel! “,
Yolcusunu bekleyen garibin duyduğu,
Uzakları okşayan sevda türküsü gibi.

Ansız Azrail elinden dönmüştüm,
Zifiri karanlığı nura boğmuştun,
Nar olmuştu yüreğim, al be al,
Nihayet kışlarım baharı bulmuştu,

Bazen istemeden çekip giderdin,
Boş, nursuz kalırdı pencerem,
Baş başa kalırdım yeniden ayazla,
Elimde küçük bir soba yüreğim,

İçinde yaktığın mimik alev var ya,
Nasıl korkardım sönecek diye,
Ya dönüşün yok mu dönüşün,
Sıcak güneşler açardı penceremde,
Biterdi ayaz gecelerin huzursuzluğu,
Sıcak kucağında sevdanı bulurdum,

Dokunamaz, ulaşamazdım sana,
Bir bıraksa prangalar, bir tek an,
Göreceksin ellerime vuran ateşi,
Asla düşünemezdin hiçbir şeyi.

Hep korkardım, gizlice ağlardım,
Acaba bir gün bırakıp gider mi?
Oynaşmanı severdim, kıkırdamanı,
Uzun hükümlerle gülümsemeni,

Her zaman saklardım son mermiyi,
İlelebet gidersin diye korkardım,
Ölümden beterdi bu sensizlikler,
Yemin, bir an bile dayanamazdım.

03.08.2004 13.45
Malkara Makam