Yine yalnızlığın kolları arasındayım
Ne aralayabileceğim bir penceremin kanadı kaldı
Ne de kapımı çalacak bir elin tok sesi
Bilemezdim hasretin yalnızlığımın güneşe bakan tarafı olduğunu
Hep bir yanımın yere bakan tarafını yaşıyorum
Belki bir bağdı sonsuzluğa giden yerde sonsuzluğu aramak
Ölmek ve tekrar dirilmekti
Yaşamın sonsuzluğunda ki ayak izlerinde
Yine ağlamaktı avuçlarımın arasında kendi sıcaklığımla
Senden kalan bir resmin soğukluğunda
Öp beni sadık kalan boşluğumun renkleri
Belki umudum sende kalan hatırası ile bir yol bulurum
Şu şehrin loş ışıkları altında
Artık gelme zamanı geldi ve geçiyor
Zamana karşı bu inat bu öfke bu celalleniş ne
Hani sen güneşimdim mehtaba yansıyan ışığıydın
Ben kainat içinde bir nokta sen sonsuzluğun kendisi
(30.07.2002)
Kayıt Tarihi : 13.11.2006 14:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Söz ve Şiirlerle Yaşamın Kıyısında Bir Yolculuk... ...Sadece gördüğüm, hissetiğim ve yaşandığına şahit olduğum olayların kalemime yön vermesinden başka bir hikayesi olmadığını ifade etmek isterim. .. Ve diyebilirim ki gerek yakınımda gerek uzağımda yahut bunların çevresinde dönüp dolaşmakta olan ruh hallerinin kalemimle şekillenmesinin metne dönüştüğü anı paylaşmaktır.
Zamana karşı bu inat bu öfke bu celalleniş ne
Zaman en büyük handikapımız belkide, sevdiklerimizden ayrılma zamanı, ayrılmak istediğimiz yerden bir an önce ayrılma isteği her şeyde heryerde zaman. Şiirlerinizi büyük bir ustalıkla yazmışsınız tebrikler
TÜM YORUMLAR (1)