Bilmiyorlar, benim gökyüzüm içerde be usta
Pencerem hep içeri açıldı, hepte içeri açılıyor aslında
Yalnızlığım bir insan ordusu, hem de devler gibi koskoca
İki sandalye var kalp penceremde, biri bana biri günlerce beklediğim O'na
Benim gökyüzümü bilmiyorlar, hep içerde be usta
Duvarların çatlakları dışında hep, içim bir çocuğun pürüzsüz ten dokunuşunda...
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta