Penceremdeki Bahar Şiiri - Yahya Yahşi

Cemrelerin sonuncusuydu,
Düşen toprağa.
Raks ediyordu,canlı cansız ne varsa.
Bir uyanışki!
Cümbür-cemaat şamata,
Ağlıyordu o sıra pabucu dağlara çekili kar.
Güneş alışverişte.
Pazarı nede görkemli!
Gelinliğini giymiş ağaçlar,
Arılar halay tutturmada...
Kuşlar orkestrası eşliğinde,
Çalınır evrensel müzik.
Davul sesleri duyulur gökyüzünden,
Şimşekler silah atmada,
Damatlardan talipliler,
Sevgililer göz kırpmada.
Her renk cümbüşü gelinliğe
Düğün içinde düğün var.
Şu karşı otlakta,
Yemşeşil çimene uzanmış papatyalar,
Çalım satmada,
Dere kenarı çiçeklere.
Bahçe kenarı selviler,
Sarmışta asma yarini kollarına,
Yıllara inat mutlu bir evlilikle,
Tepelerden bakıyor ovalara.
Salkım söğüt zülfünü salmış dereye,
Bir bahar ki! penceremde,
Bitmez ölesiye...