Gecenin soğuğu üstüme çökmüş,
Göz kapaklarımda tonlarca yük,
Dalgalanan deniz beni kendine sürüklüyor,
Çaresiz çırpınıyorum,
Deniz büyük bir derya, dalgalar süresiz,
İşte o an düşünmeden edemiyorum,
Denizi ve seni,
Artık sahile vurmuş yarı baygın haldeyim,
Odam buz gibi, askılıklar bomboş, yalnızım,
Bir an gözlerim pencerede büyüyor,
Sanki bana gel diyen bir silüet görüyorum,
Haykırıyorum,
Gecenin boşluğunu yırtarcasına,
Sevgilim sen misin?
Uzatıyorum, ellerimi dokunuyorum,
Pencerem buz gibi, penceremde buz kristalleri,
Yanıldığımı anlıyorum,
Sessizce ağlıyorum,
Soğuk bir kış günü,
Yapraklar savrulurken penceremin önünden,
İçimdeki eziklikle, yüreğimdeki buruklukla,
Ve gözlerimdeki o tonlarca yükle,
Odamda uyuya kalıyorum.
10.10.2000
Kayıt Tarihi : 10.3.2014 20:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Tozlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/03/10/penceremde-buz-kristalleri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!