Penceremde Buğu Var Kadınım

Penceremde buğu var kadınım
Siliver ince parmaklarınla,
İzi kalsın karanlığın ortasında
Sahi bu karanlık hep geceleri mi çöker
Şimdi sen yokken gündüzler kararmaz mı?
Ahh kadınım durma haykır
kuşlar kanatlanıyor

Siyah bir saatte celladın ayak sesleri geliyor
Beyaz çarşaflı mahkumun yüzünde tebessüm
Ölmek onun için onurlu mücadelenin tacıydı
Ölmek onun için yarınlarda doğmaktı
Bir aşkın semaya yükselişiydi ölmek
Durma haykır kuşlar kanatlanıyor

Çingeneler çıngıraklarıyla oynuyor
Sabiler günlük gelirleriyle pamuk şeker almışlar
Varoşlardan bir ses: bizde insanız
Ve işçiler karanlıklar ülkesinde devrim yapmışlar
Durma kadınım haykır
kuşlar kanatlanıyor

Yağmur bulutları pek yüklü bugün
Koş hadi 21:30 vapuru kaçacak
Paramız yok Heybeli'de sahil soğuk olur üşürüz
Belki Beyoğlu'nda bir tramvaya atlarız
Rüyalar ülkesinde bir cigarayla tutuşur yanarız
Hadi durma kadınım haykır
kuşlar kanatlanıyor

Sahaflar neden bu işi yaparlar hiç sordun mu?
Eve ekmek götürmek için, çocukların okul taksidi için, yıldönümünde iki tek atmak için ya da kirayı ödemek için heh
laf-ı güzaf bunlar;
Sahaflar bu işi aşk için yapar,
bilirler sarı sayfalı saman kağıtlarda aşkın kokusu vardır.
Yapraklar aşka açılır, saçları sarı, gözleri mavidir...

Bir sahafta kitap okumak gibi sevdim seni
Durma haykır yaralı kuşlar kanatlansın...