Pencereler Perdeler Uğultular Ve Duvar

Pencereler perdeler uğultular ve duvar
En mahrem sûretini emziriyor gözlerim
Günahım kadar utanç sığındığım umutlar
Şakağımdan çekilmez sükûneti soluyor
Uğultular ve duvar buz tutuyor dizlerim
Coğrafyam birden bire sensizliğim oluyor

Ayağımda sakıngan bir keşmekeş akağı
Sensiz tekmelediğim killer yüzümde kıvrım
Ensemden yakalıyor Tarsus’un her sokağı
Hüküm giymiş misâli beyhûde darmadağın
Bir keşmekeş akağı kamçıladığım tavrım
Ruhu kalbime zincir adadığım adağın

Bulutlarla yürüyen yağmur kuşları maraz
Karanfiller en mahzun elbiseye bürünmüş
Alıngan bir türküdür kulağımdaki infaz
Gelincikler nergisler ve zeytin ağaçları
Yağmur kuşları maraz güller zifiri bir düş
Sende bahar ezgisi yeşil dağ yamaçları

Kimsesizlik kadar zor ardında yiten zaman
Ne bir sestir ne bir his yalnız hayalin mevki
Hüznün oluyor birden ciğerime doluşan
İmlâ yoksunu müzmin masallardaki kadar
Ardında yiten zaman öylesine bir dev ki
Ne Kaflar parçalıyor her Anka’da hicazkâr

Engin söğüt sarkacı çam kokusu ve seher
Ufkumu perdeliyor dudağındaki iklim
Volkan tetiği aklım özgür değilmiş meğer
Serildiğim çayırlar yıkandığım okyanus
Çam kokusu ve seher vaktiyle içli halim
Sâhi alınyazım mı beni inciten Tarsus

Yer çilingir sofrası meyim oluyor adın
Telâşım baştanbaşa cahillik çocuk aklı
Usul usul boynumu sarmalıyor kanadın
Şefkâtine kalıyor oynadığım her kumar
Meyim oluyor adın kadehim gizli saklı
Pencereler perdeler uğultular ve duvar

8 Ekim 2008 // T A R S U S