Pencereler Şiiri - Halil İbrahim Yıldırım

Bir gün daha geçti sensiz
Senden habersiz sessiz sessiz
Öyle bir duvar örüyorsunki
Kızgın ateş tuğlalarından
Küçücük bir pencere açmışsın
Duvarların arasından
Sürekli tıklıyorum, açmak için yırtınıyorum
Tak tak tak
Sürekli vuruyorum duvarlara,
Kırılsın kızgın ateş tuğlalar
Parçalansın duvarlar
Pat pat pat
Kah bağırıyorum kah susuyorum
İçin için ağlıyorum
Canhıraş feryatlarım
Bağırıyorum haykırıyorum
Seni çok seviyorum...
Dayanamıyor açıyorsun pencereleri
Evet evet işte o, o sevgi dolu gözler
Baktıkça doyamadığım, derinliklerinde kaybolduğum
Üzülmene dayanamıyorum diyen o anlamlı
Dünyalardan güzel, bir o kadarda yorgun
Ela gözler...
Sıcacık bir gülüş tatlı bir bakış
Sevgi dolu sözler
Eriyorum, kalbimde tarifsiz sevinç
Ve yine yüzüme kapanıyor
Soğuk buzdan kaplı pencereler...
Yine yüreğim üşüyor
Yine tıklıyorum yine vuruyorum
Yine isyanlardayım
Tak tak tak, pat pat pat...
Pencereler karanlık oadaları aydınlatır
Açıldığında temiz bir hava verir
Tertemiz bir nefes tertemiz bir hayat
Yorgun düştü bedenim yorgun düştüyüreğim
Ne kadar uğraşsam boş
Ne kadar çabalasam boş
Sevmez oldum artık açılmayan pencereleri

(05.09.2005 17:45)