Buharında gençliğimin havaya karıştığı,
Zihnimde ki hayalleri kaynatır tencereler,
Sokakta ki çocukların yokluğuna alıştığı,
O dünyaya açılan umuttur pencereler.
Hakikattir eşinin emsalinin olmadığı,
İspatıdır asırlardır tutulan şecereler,
Buğulu gözlerimin karanlığa yansıdığı,
Ömrümü adadığım vuslattır pencereler.
Kayıt Tarihi : 15.7.2023 15:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!