Bebeğine saklanmış göz gibi pencereler
Yıllarca esirgemez yorgun bakışlarını
Nedendir bilemem hep giden birini bekler
Her akşam tekrar sayar kaldırım taşlarını.
Bir müziğe eşlik ederler bazen neşeli
Islanır bazen üzerine yağmur düşeli
Sokak başları değişmez hep aynı köşeli
Bazen oturup seyreder kumru başlarını
Beyaz perdeler söylenmemiş dertleri saklar
Çocuğun biri gülümsemeleriyle bakar
Ayazlarda cama çizilince hatıralar
Dayanamaz hemen döker gözünden yaşları
Uyku bilmez, şafakları yansıtır ömrünce
Hemen parıldar içerdeki biraz gülünce
Hele karşılardan sevdalısı görününce
Değmeyin keyfine çatılmaz bir daha kaşları
Kayıt Tarihi : 1.2.2009 03:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turgut Uzdu](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/01/pencereler-24.jpg)
EKRAN KORUYUCUMDAKİ FOTAĞRAF BİR EVİN PENCERESİ.
VE GEÇEN GÜN İŞ ARKADAŞLARIMIZLA MUTLULUK KAVRAMINI TARTIŞIYORUZ VE BEN DEDİM Kİ ; BALKONUMDA OTURURKEN KARŞI BLOKTA TANIMADIĞIM EVİN LAMBASI HEP YANARKEN, BİR GÜN YANMADIĞINI GÖRDÜĞÜMDE ÜZÜLÜRÜM. ACABA BAŞLARINA BİRŞEY Mİ GELDİ DİYE.
PENCERELER ÇOK ŞEY ANLATIR İNSANA. BEKLEYİŞLER, HÜZÜNLER, KARŞILAMALAR, MERAKLAR VE DAHA NELER NELER...
TÜM YORUMLAR (2)