Pencereler Şiiri - Ahmet Ağdere

Dilimde cinnet geçiren ifadeler,
Dost dolanır dururum selinde.
Kapının önünde ateşten hüner,
Özlemden kefen beklemekte.

Cennete açılan tüm pencereler,
Yalnız senin kavaklarının dibinde.
Yalnız senin kollarının içinde,
Ansızın gök gözlerinde biter.

Ezam, sensizliği bilme cezam,
Gitsem uzaklara, okunur hüzzam.
Birkaç köylü terzinin elinde,
Dokunur sessiz önlük muntazam...

Yalnız, senin yangınlarının alevinde,
Cennete açılan tüm pencereler.
Yalnız, senin küllerinin içinde,
Ansızın yaş yanaklarında biter...

Ben ne Adem, ne de Muhammed,
Senin o şuh bedeninde gezinen...
İlmik ilmik dokuyan fabrika işçisi
Gibi örüp binlercenin önüne seren.

Olsun! Yalnız senin bet bedeninde,
Yaşanılacak tüm kederler ve sevinçler.
Cennete açılan bütün pencereler,
Ansızın dul dudaklarında biter.

*Bir İstanbul Şiiri
16.04.2006