Pencereden Gördüğüm Şiiri - Celâlettin Ç ...

. . . . . . . “Değişen bir şey var mı? ”

Şu solgun ışıklı evde
Yüreği sızılı biri var
Kim desen yakışır adına
Şarkıları özlem söylüyor

Saçları kar ışıltılı,
Yüreği kabarmış dili suskun
Gözlerinde yağmur bulutları
Daha ne yaşatacaksa kaderine küsüyor

Serenada durmuş şu deli aşık
Sanki sevdiğini tavaf ediyor
Bu nasıl sevdalı bir yürek
Sevdiğim gülse ölmek yok diyor

Gecenin ne çok gözleri var
Gidene ağlıyor, umuda yol gözlüyor
Karanlık kocaman bir dil
Serzenişleri feryat yapıyor

Çırçıplak tenini sunuyor bir nâzenin
Yüzünde zorlama ah’lı bir tebessüm
Kara gözlerinin ardında feryat fiğan
Ateşinde yananlara gülüyor

Işıklar altında terk edişler yaşanırken
Korku karanlık sokaklarda nöbette
Ayağın tökezlemeye görsün bir sebeple
Paylaşılır aklın yüreğin bir nefeste

Yıldızlar kayıp dolunay eksikse ne fark eder
Pembe güller, ak güller hep aynı kokuyor
Düşlerin en koyu yerinde fırlıyor bir ceylan
Bebesi Anne! diye hıçkırmadan yetişiyor

Şu ışıklarla yıkanan evde, şen kahkahalar var
Mutluluk yüzden yüze dolaşıyor besbelli
Doğum mu? düğün mü? hangi başarının sevinci
Unutturuyor dünü, gerçek sadece bugünün hali

Bugün gülen, dün ağlıyordu, yarını kim bilir
Çocuktan yaşlıya isimler yüzler değişiyor
Bildik hayatlar, aşina hüzünler, sevinçler
Ya unutmak ya hatırlanmak için birikiyor

Pencereden baktığımda değişen bir yok
Yalnızlıkla hüzün, sevgi ile tebessüm kol kola
Hıçkırıklarla, kahkahalarla hayat sürüyor
Ya yağmur ya gözyaşı ıslatıyor pencereleri

26/05/2006