Pencereden
Durup bakarsın pencereden
bakarsın
bakarsın sadece
bakarsın
çocukluğun geçer
gözünün önünden
ve arkasına
kuyruk olmuş anılar sonra
bir uçak geçer
üstüne
propaganda kupürlerini bırakır
okursun
şaşırır bakarsın
kül olmuş harflerine
eline bulaşan isten
açık renkli
mavi gökyüzüne çalarsın
bir anda bölünür ya ırmaklar
içinden
hayır hayır içimden
boz bulanık mavi
helozonik hayaller taşar
atar penceremden
penceremden içeri
uçtu canım güller
kaldım bir başıma
ne kaldı sokaklarda
bir ben
bir benden içeri.
Kayıt Tarihi : 2.4.2021 23:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!