Üşüyorum,
Âlem kefene bürünmüş -ki mevsim kış.
Kapı kırık, pencere ondan beter,
Yüreğimle beynim? Ah bu keder…
Uğultusuna kulak germişken kara düşünüşlerimin,
Titreyişlerin sesi bozuyor o ahengi; tık tık tık…
İsmini bilmediğim kuşlar, pencereme misafir,
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta