Üşüyorum,
Âlem kefene bürünmüş -ki mevsim kış.
Kapı kırık, pencere ondan beter,
Yüreğimle beynim? Ah bu keder…
Uğultusuna kulak germişken kara düşünüşlerimin,
Titreyişlerin sesi bozuyor o ahengi; tık tık tık…
İsmini bilmediğim kuşlar, pencereme misafir,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta