Penceredeki Kadına Son Mektup;

18:00

Ne güzel şey aynı ülkede solumak seninle
Şu karşıki kasabada yaşıyor olmalısın
Adresini soramıyorum insanlara dilsizim.
Bir benzin istasyonunda geçiriyorum geceyi
Fabrikadan yankılanıyor siren sesleri.
İşgal ediyor uykularımı,titriyorum üstelik.

Biraz öteden kızarmış patates kokusu alıyorum,
Kendimi susamıyla doyuruyorum,ekmeğin.
Boykot ettiğimiz amerikan hamburgeriyle
Cezandırılıyor açlığımı,rüzgar.
Ellerimde adresinin pusulasıyla uyuyorum
Yıkılan hastane yakınlarındayım...

20:45

Bir kaç saat uzaklaşmışken gözlerimden
Yola koyuluyorum akşamın ilk saatlerinde
Bir çocuk parkına uğruyorum,
Timsahların,dinazorların,maketine konuğum.
Mutlak sen gelmiş olmalısın buraya,
Sanayi bölgesinde,küçük kavşakdan az aşağıda.

Bir akşam havuzunun buz rengine konuğum
Ağaçlardaki taprakların titrekliginede
A. Werner dil okuluna'da ugruyorum,
Anlayacak birileri oldugunu sandımsada,boşuna.

22:00
gece üzeri rhein istasyonuna varıyorum
Kapı önündeki çöp konteynerini sende görmüşündür
Anlamadığım dilden konuşan birde kadın var
Millingen sözcügüyle mesguldü sürekli
Buda sana yakın bir tren istasyonu olmalı.

Bileşen işleri yapan,atölye etrafında geziniyorum
Görtz ismini duymamıştım henüz..
Şu ağaçların ardına gizlenen evde olmalısın
Pencerede beliriyor suretin,hemen ilerdeyim
görüyormusun beni? bak karşında..
Katolik çocuk okuluna yol alıyorum..
Gel peşimden..
Gece karanlığı devirmeden...