Pencerede Kalmasın Gözlerin

Pencerede Kalmasın Gözlerin

Bilirsin
Minnetim olmaz kimseye
Eyvallahım da…
Bir rabbimin rahmetine
Bir de senin şefkatine sığınır taş yüreğim
Gün olur taş da çatlar içten içe
Binbir dümenin döndüğü bu alemde
Hiç olmadığım kadar muhtacım sana
İçim üşüyor bu akşam
Tut ellerimi anne

Say ki
Karşında yıllarca ağlamamış bir bebek
Gözleri nemli
Yüzü elemli
Ve kışın cam kenarına yığılmış bir kelebek

Yok
Senden başka yok, dert dökecek
Güvenecek
İçim üşüyor bu akşam
Yak sobayı anne

Kıvrılmak istiyorum Mırnavın dibine
Sinsin istiyorum portakal kokusu ciğerlerime
Sarmalayan kokun genzime
Sürünerek paçamıza
Mırıl mırıl sarı bir kedi geçsin aramızdan
Ben dizlerine kapanayım
Sen tara incecik parmaklarınla saçlarımı
Kim demiş dünya evi
Dünya evi senin cennetindir anne

Kurbanım
Beyaz tülbendinin kokusuna
Makbul dualarına…
Aç ellerini
Melekler yanı başında anne
Bir mabet kadar güvendeyim gözlerinde

Gözlerin
Gözlerin gözlerim
Gözlerin yüreğim
Gözlerinde can bulur, dirilir bedenim...

Olsa da
Gözlerinde koyu gölgeler
Ellerinde mavi benekler
Taşsa da damarların ince ince
Ipekten astarlar hala avuçlarında
Okşa başımı
Yıldızlar yağsın saçlarıma anne

Bir ömür
Nasıl tüter
Bir kazan başında buhar buhar
Ve baca ucundan göğe duman duman…
Nasıl tükenir şamdanda bir mum damla damla
Zamanla
Sabırla
Sebatla...

Kış çamaşırları nasıl kırılır, nasıl kokar anne
Ellerin,
İncelmiş ve kızarmış parmakların
Yerçekimine direnen bedenin

Hayır
Küçülmedin sen
Büyüklüğün tüm dünyayı kapladı anne

Ne de geniş bir yüreğin var
Kırk ayrı dert
Kırk ayrı yürek
Kırk ayrı yük
Tek tek dökülür de kucağına
Ser verir sır vermez
Dört elle sarılırsın
Derdine, dermanına, ocağına

Uzatma
Sen ellerini anne
Ben cenneti görüyorum ayak uçlarında

Ve içim ısındı
Sakın pencerede kalmasın gözlerin
Gözlerin gözlerimde, yüreğin yüreğimde
Yağmasa da yıldızlar avuçlarıma
Gözlerin gibi
Uzaktan ışığın yansın yeter anne

Ergün Bilgi