Ben bu pencerede beklerim
Gece gündüz demeden yolunu gözlerim
İçi yıkık dökük, sanki evdaşım yokluk
Ne ilgiden ne sevgiden yana bilirim tokluk
Lakin dışı bu pencerenin güllük gülistanlık
Sen bakın bereket, sen geçince bolluk
Ah bir de adım atsan içeri, kalmazdı yoksulluk
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta