Uzun soluklu bir yolculuk sırasında yazıyorum sana bunları.
Hani demiştim ya sana uzun bir otobüs yolculuguna çıksak seninle.
Farklı otogarlardan aynı koltukta , pencereden geçip giden yemyeşil düzlükleri izlerken , konuşabilsek herşeyi... Bir otobüs yolculuğunun sallantisinda günebakan tarlalarının sarılığına , ışıl ışıl parlayan denizin dalgasina , kıvrılıp uzayıp giden köy yollarinda hayvan sürülerine dalsak seninle başım omzunda sessizce konuşsak.
Gece olduğunda şehirler geçerken binaların ışıkları içerisinde kalabalık yalnızlıklara baksak işte bizden farkı yok , gecenin geç vakti Televizyon karşısında uyuklayan adamın, günün yorgunluğuna direnen mutfakta bulaşık yıkayan kadının, balkonda sigara içen şu delikanlının...
Uzun soluklu bir yolculukta yazıyorum bunlari sana...
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta