Pencere ve Dördüncü Kişi...

Evinin küçücük penceresinden bakardın hayata.
Olsun ben seni öyle de sevdim.

Cam kırıklarıyla doluydu pencerenin önünden geçen yol,
Her geçişimde o yoldan pencerenin önüne gelene kadar
İçim acıya acıya, bata bata, kanaya kanaya, gerile gerile...

Ben bu hayatta en çok üç kişiyi özledim,

Birincisi dedemdi ben doğmadan bir ay önce sirozdan ölen,
İkincisi dayımdı daha ben doğmadan cezaevine girip oradan çıkamadan ölen,
Üçüncüsü de sensin bir kere zamanı paylaşıp bir daha paylaşamadan ayrılan…

O küçücük pencereden baktığın da göremedin mi içimde ölenleri?
Göremedin mi? acıya acıya, bata bata, kanaya kanaya, gerile gerile,
Seni çok sevdiğimi?

Şimdi ben hayatta özlediğim en çok dördüncü kişiyim...