Pencere Tiyatrosu Şiiri - Ramazan Oflaz

Bir tiyatro perdesi gibi
pencerem,
hafif ışıklı
tüm ışıkları söndüğünde şehrin.

Bir tiyatro perdesi gibi
Pencerem,
hafif puslu
hafızam bu kadar berrakken.

Bir tiyatro perdesi gibi
pencerem,
eskiden de eski
tamda yenilenirken hayatım.

Bir tiyatro perdesi gibi
pencerem,
hiçbirşey göremediğim
herkes dönüp dönüp bakarken.

Bir fotoğraf karesi gibi
Hayatım,
siyah beyaz mı siyah beyaz
bahar da geldi derken.

Bir kül tablası gibi
hayatım,
namussuz,
dumanlı ve berrak.

Bir beyaz sayfa gibi
hayatım,
dokunanın buruşturduğu
ve ilham perisiyle kavgalı.

Bir tiyatro perdesi gibi
pencerem,
ve sen varsın açıldığında perde
gözlerimi alan bir tek sen.