Pencere Önü Ezgileri Şiiri - Mehmed Sarı

1

Şafak atıp da
ışıyanda pencerenin ardı
sarıl aydınlığa çırılçıplak
sıyırarak kollarını karanlıklardan,
Benim ağarıp gelen ufuktan
Benim kopup dağılan yıldızlardan
Ellerimde yediveren gül esintileri
Buz tutmuş ışınlarla dolacağım
seher mahmurluğundaki gözlerine
Sen soyunurken derin uykulardan...

9/1/2015

2

Pervasızca kaldır
donmuş duygularını ayağa,
Her günün batımında
ve şafağında her sabahın
ben hep soluğunda olacağım,
Üşür sensiz gecelerin ayazında
dumanlı bakışlarım,
Tenim hasret çeker
onca uzun zamandır
ürpertili okşanışlara,
Gözlerine sarınıp ısınacağım...

9/1/2015