Kar kuşları bürümüş kentin sokaklarını
Kardelenler gülüyor pencere kenarında
Karmakarışık düşlerin duraksız telaşında
Salt ruhumun menzilinde
Diyar diyar geziyorum bembeyaz örtüsüyle
Köprüler kuruyorum geçmişten geleceğe
Her diş kıvılcımı güneşler doğuruyor
Yaban gülleri ekiyorum
Aşkın renginde
Sevgi çizgilerim mavi şalımla
Çalım atıyorum, hazanın gurûb meltemine
Gülücükler saçıyorum sesim ufukta
Umutlar adıyorum toprağın sofrasına
Berr Keff
Kayıt Tarihi : 19.2.2020 14:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her günün ellerini ilk tutan
Son bırakan olmak
Güneş aşkı kaynatırken deruni
Sevgilerimle güzel hissettiren şiire.
İnmeden yere... Sahaya..
Güneşi, gülü, ufku var ederek...
Her şey önce hayalde var olur der gibi..
Hele sevdalar...
Önce ruhumuzda, düşüncede ekilir... Sonra da sofraya gelir, önümüze..
Etkiliydi..
Tebrikler Hülya Hanım..
TÜM YORUMLAR (7)