Bir pencerem vardı kanadı kırık
Görürdüm dünyayı henüz her şey aydınlık,
İster miyim gene olsun bir pencere,
Solar mı bilmem önündeki çiçek,
Firar ettim, kırdım camını çerçevesini
Kaçtım sonra kendi şiddetimden
Gidecektim sonsuza kendi fikrimden,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta