Pencere gibisi yok

Bir pencerem vardı kanadı kırık
Görürdüm dünyayı henüz her şey aydınlık,
İster miyim gene olsun bir pencere,
Solar mı bilmem önündeki çiçek,
Firar ettim, kırdım camını çerçevesini
Kaçtım sonra kendi şiddetimden
Gidecektim sonsuza kendi fikrimden,
Bir de baktım ki,
Ne zihin kalmış ne tren
Sanırdım özgürlük güzel
Pencere gibisi yokmuş
Oysa bana bakıyordu her gelip gecen.