Yeni yeşeren bir filiz iken kırılıp
Alındım doğduğum topraklardan
Koyuldum bir bardak su içine
Köklenmeye mahkum beklemeye.
Zamanla tutundum tek başıma
İncecik kıl damarlarla yeni bir yaşama
İki çiçek verdim ömrüme tanık
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta