Pencere
Pencerenin ötesindeki sana bakarken uzanıpta tutamadığım bir hayalsin artık sen.
Görüyor ve yaşıyorum her gün,kokunu duyamadan,
Camdan engellerle zincirlenmiş arzularımın azabında.
Yerden taş alıpta kıramıyacak kadar acz içersindeyim.
Orada olduğunu bilerek mutlu olmak,beni öldürürken nasıl gülerim?
Bir romanı sondan yazmak kadar manasız,sana özlem duymamak.
En parlak ışıkların yıldızlar olduğunu sanırdım,
Oysa sensiz karanlıklarıma çakılan bir kibritmiş.
Yağmur yağıyor seni benden ayıran camdan süzülen damlalarda,
Sonsuz bir ağlayışın gözyaşları,sessiz,acı ama mağrur.
Pencerenin ötesindeki sen bakarken bana,
Göreceğin senden sonra kalan boş bir ben.
Kayıt Tarihi : 16.8.2008 10:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bitirmek bazı şeyleri ne kadar kolaydır değilmi? Oysa bitmez gerçek olan şeyler sadece arada incecik camdan bir pencere vardır o pencerenin bir tarafındaki benler hep azap çekerken diğer tarafındaki senler sizi çoktan unuturlar.Ben bu şiiri benlere yazdım umarım azıcık ifade edebilmişimdir.Hep sevgilerin tarafında beraber kalın...
TÜM YORUMLAR (1)