Hep beraber girmedik mi bir bir sıraya?
Dünya denen fani pencereden bakmaya.
Yaşlı dünya gün geçtikçe sağırlaşıyor,
Nefes sayılı gittikçe ağırlaşıyor.
Dünya panayırına kimler gelmedi ki?
Gelen dekor değiştirdi beğenmedi ki.
Bakıyorum, bu dünyanın pencerinden,
Bir açgözlük, bir doyumsuzluk en derinden.
Hiç bu kadar ilkel olmamıştı insanlar,
Aktı, çılgınca variller dolusu kanlar.
Çılgın tüketim buzulları eritiyor,
Kıyamete çeyrek kala, hayat bitiyor.
Tekniğin zirvesinde şaşırmış insanlık,
Yüzlerde gülen bir maske, ruhlar karanlık.
Dünya penceresinden baktım gidiyorum,
Geriye bir huzur kalır mı bilmiyorum?
Kayıt Tarihi : 28.2.2007 11:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir açgözlük, bir doyumsuzluk en derinden.
Ne yazik ki oyle....kutlarim
TÜM YORUMLAR (4)