Sızın aktı inceden
Ağladım düşlerinde
Kanguru cebimde sakladım gözyaşını
Savruldum yağmurlarına
Tenimde açan gül oldun
Taşıdım ismini
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Zamana dayanıklı yapılar ,ruhun zamani oluşa direnişi gibi..
Zamana dayanıklı yapılar:
Kerpiçten ,taştan, kelimelerden, renklerden, seslerden..
Zamana karşı kelimelerle kurulan yapıların en özgünü şiir olsa gerek..
Bir şiirin başka dillere tercüme edilmeye tanıdığı imkan acaba o şiirin zamana karşı dayanıklılığında
bir artı mıdır..
Bu sorunun esbabı mucibesinde şu dize yatıyor
Kanguru cebimde sakladım gözyaşını
Her dilde anlaşılacak bir dize olarak gözüktü gözüme..Özgün, çok çağrışımlı
Kangurular evlatlarını taşırlar o malum ceplerinde..
Kanguruların anne kucaklarında gözyaşı taşımaları nedir?
Her evlat aslında bir gözyaşı mıdır?
Veya Kadınların bir evladı da gözyaşları mıdır?
Ve daha çok yazılabilir ama şiir tek mısradan ibaret değil ki?
Sevgili Özbek'in şiirleri bazan bana öyle bir his verir ki
Bir çok şiir başlığının tek bir şiirde toplanmasıdır sanki O'nun şiirleri: Ama ardışıl
Balzac romanlarının adına topluca ''insanlık komedyası' demişti.Bir romanındaki örneğin üçüncü dereceden bir kahraman başka bir romanında esas kahraman oluyordu.
yani nasıl toplasam sözlerimi
entegre ve 'zip'lenmiş dizeler disketi gibi desem Sevgili Aynur'un şiirlerine
Yani ardışıl , sıkıştırılmış zaman adanmış taş tabletler desem..
Biliyorum eksik kalacak.. Şiirlerine muhayyilemde seçtiğim forma yeni bir şiiri ile birlikte yeni bir biçimlendirme yapmak zorunda kalacağım
:)
ben çocukken kardeşimle mum ışığında gölgeden kuşlar yapardık ellerimizle,şimdi kardeşim ingilterede beni ne vakit arasa sesinden kuşlar yapmak geliyor içimden,biz onla aynı masalda büyüdük...
geçmiş zaman eski bir fotoraf karesinde kalmaz çokça şiirinin dediği gibi o hep içimizdedir...
sevgiyle
Taşırdım yüreğimden onulmaz sevdaları
Öylesine çoktun
Masallarda aradım sonra
Yitik çocukluğumu
Açıldı pencere
İçinde sen yoktun
................................
Yitik çocukluk... hep kendi penceresinde durur... ne kadar büyürse büyüsün...
Güzeldi. Tebrikler
Sevgimle
Taşırdım yüreğimden onulmaz sevdaları
Öylesine çoktun
Masallarda aradım sonra
Yitik çocukluğumu
Açıldı pencere
İçinde sen yoktun
Yoktun, Bella Donna
tebrikler.....
her zamanki gibi.....
teşekkürler
selam ve saygılar
Lezzetli bir şiir okudum. her şeyi tamam olmuş. belli ki usta bir kalem hazırlamış. tebrikler.
Diyordum ki 'bin bir gece masallarında ne olmuş'
Ve tam isabet! zihnimde hep aynı cümle yankılandı durmadan.
' Masal bu ya; bir varmış 'hiç' yokmuş..'
Kutlarım.
tebrikler...saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta