Pencere Şiiri - Ceyhan Bektaşoğlu

penceremden çocuklar geçiyor
kışla birlikte
sanki sıcak memleketlere göç eden arı kuşları gibi
arada sırada el sallıyor kimi
kimi ise hiç farketmiyor
sandalyemin üzerindeki anemonları

sana azıcık daha bekle diyorum
anne bak
kuşlar geçti kaç zaman önce
yunuslar daha sonra
şimdi ise çocuklar
sana azıcık daha bekle diyorum
anne bak
çocuklar

penceremin önünden bazen
kış geçiyor
çocuklar gibi
sarsan hani
sarmak istesen
kocaman kollar ister senden
kaçmak istesen koşamazsın
böyle çocuklar
kaçak
kayıp
göçmen

size azıcık daha bekleyin diyorum
çocuklar
kışlar
daha pelerinimi geçirmedim hayatıma
daha güzel görünebilmek için
daha gücenmedim kimselere burdan ayrılırken
kalbini kırmadım
kristal kalpli bir fahişenin
size azıcık daha bekleyin diyorum
çocuklar
daha tutamadım tüm dileklerimi
yapmak istediklerimi anlatamadım
bir daha ki kışa kadar