Pencere Şiiri - Mahmut Çopuroğlu

Soğuk bir aralık akşamı.
İşte çiselenen yağmurun o büyük anlamı.
Sert, soğuk meltemler pencereme çarpıyor.
Yüreğim, ait olmak istediği kişiyi arıyor.

Bir şömine ateşi misali.
Yanıyor, ağlıyor, kıvranıyorum.
Çıtırdayan çıralar.
Ah şu zalim dünyaya teslim olanlar.

Pencereme yerleşen yağmur damlaları.
Sevdiceğine deli divane aşık kalbimin her bir yanı.
Aşıksın sen, pes et diyenlere dur.
Seviyorsun sen, vazgeçme, git kendine vur.

Senin pusulan bir çift yeşil gözü gösterir.
Her geçen gün onu biraz daha sev dur.
Gelmediyse, git kendini vur.
Ona zaman geçtikçe biraz daha vurul.

Bir deniz manzarası o eşi benzersiz.
Güzelliği anlatılmaz kifayetsiz.
Gönlüm gözlerine talip.
Onun güzel yüzü var ya, nelere kadir.