Bir pencere buldum
Pencereyle sarıldım
Kimsesizliği çekti beni
Kimsesizce çekildim
Uzandım usulca yaklaştım
Hafifçe titredi aralık gözler
Dokundum titredi, yaklaştım soğudu
Kaybolup gittim
Tam o anda karşılaştık
Karşı pencereyle
Pencere O’na yakındı
O pencereye
Ben soğuğa uzak
Camlar titriyordu
Kimsesizlik çekilip gitmişti
Uzandım usulca,
Usulca dokunurum sandım,
Kimsesizlik titreyerek araya girdi
Pencere aldı başını gitti
Kaybettim,
Ümitsizliğim, ümidimden önce geldi
Kayıt Tarihi : 19.1.2022 00:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Yaşar Şen](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/01/19/pencere-242.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!