Pencere Şiiri - Selami Karabulut

PENCERE

gördüm, aralanmış kapıdan kaçamak bakışını ölümün
eski bir yazdı sanki susuşu tıpkı sen

henüz kıvamını bulmadı karanlık biliyorum
kadim bir bilgi bu, çaresizliğin oyuncağıdır aldanış
ah! indiği bahçeden sonsuzu gören çocuk

dağılmış bir sofra duruyor gençliğimle rüzgârın arasında
sayıklarken geçmişi uzayan tırnaklarım
ayrılığa nasıl da hevesli ürpererek eğildiğim sokak

şimdi hangi bilmecedir yanıtını yokluğumda bulacak
kuştur uçar, sözcüklere sığmayan yaşam
durmadan onardığım çocukluğumdan başka hiç

gördüm, aralanmış kapıdan kaçamak bakışını ölümün
yeni bir güzdü sanki duruşu tıpkı ben