Koca,bir kent yıkılmış üstüme
Gözlerim de,hasretimin dili
Kaç,vapur kalktı düşümden
Nereye kadar,kanat çırptı martı
Adım adım yollarına çizdim
Ayak seslerini ah bir bilsen
Kalbimde atan
Nefesin,boşaldı içime
Sensiz kaç rüyadan uyandım
Uykularım kaç sabahı görmedi
Karanlığa seslendim ezgiler,şarkılar
Islıklarıma sığınan,tan ağrıması
Tutuşa tutuşa eridim,şiirlerde
Sönmüş kül çukuru bu acı
Camlarda süzülen fal misali damlalar
Sor,desem gelmediğin o sokakları
Sahipsiz ne alevlere üşüdüm
Konuşsa islerin dili olsada
Kaçıp kurtulmakta yalan imiş
Kırılıp viranım,kupkuru dallarımda
Sayısız ne çok yaprağım düştü
Sensiz bu devranın toprağında
Kayıt Tarihi : 12.2.2020 10:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Penceresi ile düşü arasına sıkışan bir karakter
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)