Pencere Şiiri - Fatih Necdet Kasapoğlu

Özledim çocuk olmayı
Her sabah gözümü açtığımda
parlayan güneşi ve rüzgarda salınan dalları
Şimdi her pencereye baktığımda,
içimde ufak bir heyacan
Söylesenize kaça sattık yüzümüzdeki gülümsemeyi
Nedir derdimiz söylesenize!
Hayallerimiz umutlarımız nereye gitti

Özlüyorum öğlen sıcağında sokak aralarını
Şimdi nereye koşturuyoruz ki
Kaç kişiyi tanıdık, kaç kişiyi sevdik
Söylesenize ne kadar etti umutlarımız
Yoksa çok mu hor kullandık zamanı?
Çok da zaman geçmemiş gibi aradan oysaki

Söylesenize kim yazı tura atıyor her seçimimize
Ne kadar uzağız o pencereye şimdi,
söylesenize...