Pencere Şiiri - Muharrem Güney

Öğrencilikten günümüze,
Ufak ve önemsiz dertlerimle,
Yakındım, gezindim senelerce.
Gezinirken ekledim.
Sonucu belli olmayan bir ameliyat için beklemek,
Nasıl birşeydir ameliyathane önünde?
Ve şimdi bunu yaşadım.
Giden bir sedyenin üzerindekine,
El sallayabildim sadece.
Sonra bekledim ameliyathane önünde.
Kapı açılır, kapanır.
Sen bakarsın.
İçeride birden çok oda var.
Farkında mısın?
Sonra bir telefon gelir.
Beklediğim odadır.
Bana bakmaktadır.
Meğer ameliyathaneden odaya bir asansör vardır.
Farkında mıyım?
Onun için hayata bakışta,
Benim için özelde,
Yeni bir pencere açılmıştır.
Bundan sonra benim için,
Cahit Sıtkı Tarancı'nın dediği gibi,
" Olursa bir şikayet ölümden olsun. "