Pencere Şiiri - Yusuf Işık 3

PENCERE

Bu gün havam
Hem soğuk
Hem yağmurlu
Dışarı çıkmak
İçimden gelmiyor
Islak camların ardında
Yaşayacağım zamanımı
Adını bilmediğim kuşların
Uçuşunu izleyeceğim
Özgürlüklerine imrenerek
Yağmur sularına bata çıka
Ele ele tutuşmuş
Okullarına koşuşturan
Afacanlara dalacağım bir süre
Cama vururmuş gibi çakıp
Savaşı andırır patlamalarla
Kıvılcımlar saçan şimşeklerin
Beni korkutmasına aldırmayacağım
İçimde ki o çocuksu duygularla
Yıllarca geriye dönerek
Siyah önlüğümü giyeceğim
Kara lastik
Ayakkabılarımı da unutmadan
Durun beni bekleyin diyeceğim
Minik şemsiyeli arkadaşlarıma
İnadına inadına
Buğulanmasına izin vereceğim camın
Her zaman ki gibi
Kalp resmi çizeceğim üstüne
Uzunca bir oku da
Ortasından geçirerek
Şimdi adlarını unuttuğum
İlk aşklarımın
Baş harflerini yazacağım
Kulağımı sağır eden
Siren seslerine aldırmadan
Aralandıracağım camı
Soğuğunu da
Yağmurunu da
İliklerimde hissetmek için
İçeri buyur edeceğim
Üstünde ot bitmeyen
Başımı da uzatarak
Damlalarını hissedeceğim
El ele tutuşarak
Issız sokaklarda ıslandığımız
O günleri yadederek
Bu gün içimde
Yeni yetme bir ihtiyarla
Okul yolundaki afacanların
Kahkaha seslerinin korosu var
İçim içime sığmıyor yani
Öte yandan
Camı kapatmam gerekiyor
Bir titremedir aldı tenimi
Yok yok daha değil
Karşı kaldırımda
Gülümser bir yüz
Bana el mi sallıyor
Bana mı öyle geldi acaba
Buğudan da olabilir
Gözlerim de artık
Eskisi gibi seçmiyor
Gözlerimi de
Düşlerimi de
Geri vermiyorlar ki...16.3.2020