Pencere Şiiri - Alican Ay

Pencere sana seni veren
sana beklemeyi öğreten
kimi zaman yüreğini titreten
kimi zaman acını örtendir
baktığında yüzün gülüyorsa
sana seni verendir

Pencere mutluluktur
yeşil doğaya açılıyorsa
pencere kuşlara meskendir
konan kuş seviliyorsa
pencere ilaçtır
karşında bir ağaç bile duruyorsa
pencere mirastır
hüznü unutturuyorsa
pencere sevgidir
geçenin selemını alıyorsa
pencere şifadır
güneşi görüyorsa
pencere umuttur
birini bekliyorsa
pencere dünyaya alışmaktır
hayata uzaktan bakılıyorsa
penceresiz bir ev düşünülemez
pencere şafakta yerleri
karanlıkta gökleri özleyendir
pencere gündüz dostları
gece düşmanı görebilendir
ve pencere doğaya açık kalıyorsa
yüzü güldürendir...