her şey...bir gün
pencereni açmakla başlar
artık, buğulu gözlerden değil
canlı renklerden bakarsın hayata
binlerce yıllık bir manzaranın
yegane parçası olduğunu anlarsın
seninle yaşadığını, seninle solduğunu
gör olan biteni
göreceksin...
küçücük gözlerden dökülen yağmur damlaları
rengarenk çiçeklerin mimarları olduğunu
masum bakışların yanaklarından
senin için akıtıldığını bileceksin
dokundukça için titreyecek
susturamayacaksın...
yükselen feryatları, inlemeleri
çirkef dillerin zehirli oklarından
dökülenleri asla silemeyeceksin
olsun; varsınlar yüreğine saplansınlar
sonra...
uzarken, büyüyemediğini anlayacaksın
her bir kuşun kanat çırpınışında
senden bir nefes götürdüğünü
kırılan kanatlarla uçulamayacağını
her yere yetişemediğini kavrayacaksın
yetmeyeceksin
sen yine de bir el uzat
evet...her şey bir gün
pencereni açmakla başlar
ve sen mutlu ol...
mutlu olmalısın
ya o pencereyi açamasaydın.....
İbrahim BaşarKayıt Tarihi : 21.1.2012 15:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yetmeyeceksin
sen yine de bir el uzat
evet...her şey bir gün
pencereni açmakla başlar
ve sen mutlu ol...
mutlu olmalısın
ya o pencereyi açamasaydın.....'
Evet ya o pencereyi açamasaydım..? Nasıl da güzel sorguluyor insanı. Çıtayı çok yükseğe de çekmemeyi öğütlüyor.Hatta kalbini dağlayan zehirli dilleri bile unutturuyor güneşli bir pencere.
Gittim açtım penceremi. Işık , çiçek ,kuş sesleri doldu odama.Şiir alıp gitti beni ,güzel bir güne. Kutluyorum kalemi tam puanla. Listemde.
TÜM YORUMLAR (43)