(Allah’ı çok seven dostların vefatı üzerine)
Kırmızı bir gül düşünce dalından bahçelere,
Hüzün basar ardı sıra bülbüllerin gönlüne,
Taneler veren de bu topraktır, oysa bülbüle,
Ferman dinletmek ne mümkün bülbüllerin kalbine.
Ben bu gurbet ile düştüm düşeli,
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,
Devamını Oku
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta