Pencere Şiiri - Muzaffer Taşdemir

(Allah’ı çok seven dostların vefatı üzerine)

Kırmızı bir gül düşünce dalından bahçelere,
Hüzün basar ardı sıra bülbüllerin gönlüne,
Taneler veren de bu topraktır, oysa bülbüle,
Ferman dinletmek ne mümkün bülbüllerin kalbine.

Maşukuna koşar gibi gidiyorlar da dostlar,
Canı cananına feda etmiş, hiç durmaz onlar.
Yine feryadı figan eder, hep ağlar kalanlar,
Cennetler gören pencereler var oysa kabirde.